پین دندان چیست و کاربرد آن برای ترمیم چیست؟ + بررسی تفاوت های پین و پست دندان

مواد ترمیمی پرکننده در درمان انواع پوسیدگی و کاویته‌های دندان جایگاهی پراهمیت داشته و به عنوان یک گزینه درمانی بسیار مؤثر شناخته می‌شوند. استفاده از مواد پرکننده اقدامی سریع و نسبتاً بدون درد بوده و در صورتی که به درستی انجام گیرد، می‌تواند تا سال‌ها از دندان آسیب دیده محافظت نماید.با این حال در مواردی که وسعت پوسیدگی به حدی است که بخش اعظمی از بافت دندان از بین رفته است، پر کردن دندان به تنهایی کافی نبوده و لازم است که به طریقی پایه دندان در برابر نیروی عضلات جونده و فشارهای خارجی که از عوامل اصلی شکستگی به شمار می‌روند، تقویت گردد. در این شرایط از پین دندان استفاده می‌شود. در این مقاله قصد داریم کاربردهای پین دندان را به شما معرفی نموده و انواع درمان‌های ترمیمی با استفاده از این ابزارها را شرح دهیم.

---

فهرست مطالب

• پین دندان چیست؟
• معرفی انواع پین دندان
• عکس پین دندان
• پست دندان چیست؟
• عکس پست دندان
• تفاوت پین و پست دندان چیست؟
• طول عمر پست دندان چقدر است؟
• چرا به پین‌های دندان نیاز است؟
• کاربرد پین دندان برای ترمیم چیست؟
• چه زمانی از پین دندان‌پزشکی استفاده می‌کنیم؟
• چه زمانی نمی‌توان از پین دندان‌پزشکی برای بیمار استفاده کرد؟
• طبقه بندی پین‌های دندانپزشکی چگونه است؟
• نحوه پین گذاشتن دندان چگونه است؟
• تفاوت درمان ایمپلنت و ترمیم به کمک پین چیست؟
• مزایای استفاده از پیم دندان چیست؟
• مضرات پین دندان چیست؟
• نکات مهم هنگام ترمیم دندان‌ها با پین
• تعیین قیمت پین‌های چگونه صورت می‌گیرد؟
• سخن پایانی و سوالات متداول

---

پین دندان چیست؟

پین دندان یک میله از جنس فلز می باشد و مانند پیچ است و برای محکم نگه داشتن تاج دندان که به شدت آسیب دیده باشد یا شکسته شده باشد استفاده می شود، بعد از اینکه پین داخل دندان ها گذاشته می شود باید روی تاج دندان با موادی مانند آمالگام، کامپوزیت ترمیم و … بازسازی شود، استفاده از پین در مواقعی صورت می گیرد که دندان دچار پوسیدگی شدید یا شکستگی زیاد شده باشد و دیگر تحمل نگه داشتن محل ترمیم یا پر شده را نداشته باشد و یا اینکه در برابر جویدن مقاومتی نداشته باشد، پین ها معمولا به اندازه ۱/۲ میلی متر داخل حفره کوچک تری که روی دندان ایجاد شده پیچ می شوند و داخل عاج دندان قرار میگیرند، سپس توسط یک نوع پر کننده و یا کامپوزیت این محل پر می شود.

بهتر است بدانید پس از کار گذاشتن این پینها در داخل دندان پوسیده باید تاج دندان با ماده ای مناسب مانند آمالگام،گلاس آینومر های تقویت شده یا کامپوزیت ترمیم و بازسازی شود. با تشخیص دندانپزشک ممکن است نیاز باشد که دندان پس از بازسازی، تحت درمان روکش هم قرار بگیرد تا از شکستن آن در طولانی مدت جلوگیری گردد. (لابراتوار دندانسازی چیست)

معرفی انواع پین دندان

یکی از تجهیزاتی که برای درمان و ترمیم پوسیدگی‌های دندانی از آن‌ها استفاده می‌شود، انواع پین‌های دندانپزشکی هستند که برای افزایش استحکام تاج دندان به کار برده می‌شوند. در بازار دو نوع پین دندان‌پزشکی وجود دارد که که هر کدام مزایا و کاربردهای خاص خودشان را دارند. با مطالعه راجع‌به انواع پین دندان‌پزشکی برای خرید آن‌ها بهتر عمل خواهید کرد.

1. پین داخل عاج دندان

اولین مدل پین دندان، پین داخل عاج دندان است که در دندان‌هایی که عصب کشی نشدند ولی قسمتی از تاج آن‌ها شکسته است مورد استفاده قرار می‌گیرد. پین داخل عاج دندان 3 میلی‌متر طول و حدودا 0.4 میلی‌متر قطر دارد.هنگام کار و جاگذاری پین داخل عاج دندان باید نهایت دقت را داشت زیرا در غیر این صورت ممکن است جاگذاری اشتباه منجر به آسیب‌ دیدن بافت زنده و همچنین پالپ دندان گردد. از این پین‌ها عموما در دندان‌های جلویی استفاده نمی‌شود و پس از قرارگرفتن در عاج دندان نیاز به سمان و چسب ندارند.

2. پین داخل کانال دندان

هنگامی که یک دندان درمان عصب کشی شده باشد، از پین داخل کانال دندان برای ترمیم آن استفاده می‌شود. این پین‌ها برخلاف پین داخل عاج دندان پس از قرارگیری باید توسط چسب و سمان در داخل کانال دندان گیر کنند.همچنین این مدل پین‌ها با توجه به قطر و طول کانال‌های دندان‌های مختلف، سایزهای مختلفی دارند که باید با توجه به ابعاد کانال ریشه استفاده شوند تا علاوه بر ایجاد استحکام کافی از ترک خوردن و شکستگی ریشه دندان جلوگیری کنند. (دندانسازی)

عکس پین دندان

پست دندان چیست؟

پست دندان میله‌ای فلزی است که در کانال ریشه‌ی دندان کاشته می‌شود. کاشت چنین میله‌ای معمولاً در صورتی انجام می‌گیرد که دندان به قدری ضعیف باشد که نتوان آن را با ابزارهای دندانپزشکی نگه داشت و اعمال مورد نظر را روی‌ آن انجام داد.

در واقع، اگر بخش‌ قابل توجّهی از دندان باقی مانده باشد، مناسب‌ترین ترمیم برای دندان پرکردن آن خواهد بود. این در حالی است که اگر مقدار باقی‌مانده‌ی دندان کم باشد، پرکردن دندان نه‌تنها سودمند نیست بلکه ممکن است باعث از بین رفتن دوام دندان و شکسته شدن آن شود. به همین دلیل است که روکش، پست و کور (core) در چنین مواردی بهترین گزینه در نظر گرفته می‌شوند.

دو نوع پست دندانپزشکی مختلف وجود دارد. مورد اوّل، نوع سفارشی آن است که در آزمایشگاه ساخته می‌‌شود. در این نوع از کانال ریشه قالبی می‌سازند و مدلی کاملاً متناسب با کانال ریشه‌ی فرد درون آن قرار می‌دهند. مورد دوّم نوعی است که از پیش در اشکال و اندازه‌های مختلف ساخته شده و بدون فوت وقت در کانال ریشه قرار می‌گیرد. هر دو مدل می‌توانند از جنس فولاد ضد زنگ یا فیبر کربن باشند. (طوق دندان)

عکس پست دندان

تفاوت پین و پست دندان چیست؟

پین‌ها (pins) و پست‌های (post) مورد استفاده در حرفه دندانپزشکی هردو برای تقویت روکش و مواد پرکننده ترمیمی در شرایطی که بخش قابل توجهی از دندان دچار پوسیدگی یا شکستگی شده است کاربرد دارند.در صورت نیاز می‌توان هر دو این پین‌ها و پست‌ها را در یک دندان به کار برد. دندانپزشک بایستی بسته به شرایط بالینی بیمار در خصوص نیاز به پین یا پست یا هردو تصمیم‌گیری نماید.

پست‌ها میله‌ها یا شفت‌های ضخیم فلزی یا کامپوزیتی هستند که در دندان‌های عصب‌کشی شده به کار می‌روند. در طی درمان عصب‌کشی، دندانپزشک پالپ دندان که حاوی اعصاب و عروق خونی است را خارج می‌کند.این امر موجب ایجاد یک فضای خالی در داخل دندان می‌گردد. در چنین شرایطی، پست‌ها در مرکز دندان، در جایی که سابقاً پالپ دندان قرار داشته کارگذاری می‌شوند و روکش دندان بر روی پست سوار می‌گردد.

پست‌ها یا از طریق سمان یا مواد باندینگ در محل خود محکم می‌شوند. به علاوه امکان ساخت سفارشی این پست‌ها نیز برای هر فرد وجود دارد.این در حالی است که پین‌ها بسیار ظریف‌تر بوده و عمدتاً در ساختارهای محیطی دندان کارگذاری می‌شوند. از پین‌ها می‌توان هم در دندان‌های عصب کشی شده و هم غیر از آن بهره جست. (شماره دندان ها)

طول عمر پست دندان چقدر است؟

کور دندان با استفاده از دو روش مجزا از قبیل: روش ریختگی و روش کامپوزیت ساخته می شود. در صورتی که برای ساخت کور از روش ریختگی استفاده شود، طول عمر کور تقریبا در حدود 13 سال خواهد بود اما اگر کور را با استفاده از روش کامپوزیت ساخت، طول عمر و دوام و ماندگاری آن در حدود بیش از 10 سال خواهد بود.

در شرایطی که روکش آسیب ببیند قطعا آسیب جدی به دندان وارد نشده و دندان از بین نمی رود. اما در صورتی که Post & Core دچار صدمه و آسیب شود باید دندان کشیده شود. به طور عادی طول عمر دندان هایی که با پست و کور ترمیم شده اند در حدود 13 سال می باشد. البته نباید نادیده گرفت که این شرایط به ساختمان دندان نیز بستگی دارد.

اما عمر پست و یا عمر ایمپلنت را اگر بخواهیم تخمین بزنیم بایستی گفت که براساس تحقیقات انجام شده با رعایت نکات بهداشتی می توان تا 14 سال از مزایای پست و کور بهره مند شد. شاید میزان دوام و ماندگاری پست و کور در حدود 10 الی 14 سال در نظر گرفته شود، اما با این وجود بسیاری از افراد در سراسر جهان هستند که تا بیش از 20 سال نیز با پست و کور زندگی کرده اند و توانسته اند تا 20 سال نیز از پست و کور استفاده کنند.

چرا به پین‌های دندان نیاز است؟

در بسیاری از مواقع ، دندانها به دلیل پوسیدگی شدید یا ضربه و یا هر دلیلی دیگری بسیار شکننده می شوند و ساختار دندان قدرت کافی برای نگه داشتن محل پر شدگی را ندارد یا دیگر نمی تواند بدون کمک پین و با ترمیم (پر کردن) ، زیر فشار های جویدن دوام بیاورد و قطعا خواهند شکست و یا اگر خوش شانس باشیم ترمیم(پر کردگی) آن جدا خواهد شد. (نایت گارد)

در بیشتر این موارد ، تاج دندان میتواند اولین محل آسیب دیدگی باشد . مواردی مانند عدم توانایی تحمل تاج ، وضعیت لثه ناپایدار ، انتظار برای دیدن اینکه آیا کانال ریشه وضعیت مناسبی دارد یا خیر ، یا هر وضعیت دیگری ، همه این دلایل ممکن است علتی برا پر کردن دندان باشد.

هنگامی که ساختار دندان وضعیت مناسبی برای نگه داشتن پر کردگی دندانها را نداشته باشد ، اینجاست که استفاده از پین لازم میشود . همانگونه که گفته شد پین ها پیچ های کوچکی هستند که تقریباً ½ میلی متر در عاج قرار می گیرند. یک سوراخ کوچکتر از پین در دندان حفر می شود ، سپس پین به جای خود پیچ ​​می شود. سپس توسط یک پر کننده آمالگام (فلزی) یا کامپوزیت (دندان رنگی) این ناحیه پر میشود.البته گاهی اوقات گذاشتن پین هم کافی نیست که در این صورت قبل از روکش کردن و برای بازسازی ساختار تاج دندان باید درمان پست و کور دندان انجام شود که آخرین راه برای حفظ دندان، قبل از کشیدن است.

کاربرد پین دندان برای ترمیم چیست؟

گاهی شدت پوسیدگی به حدیست که مقدار بیشتری از دندان را درگیر کرده، برای مثال یک ضلع دندان به طور کامل یا به طور زیادی تحت تاثیر پوسیدگی قرار گرفته است. دندانپزشک باید این قسمت را به طور کامل بتراشد و بعد با ماده ای مثل آمالگام جای آن را پر کند. اما به خاطر یک دست نبودن بافت دندان با ماده استفاده شده، دندان در معرض شکستگی قرار خواهد گرفت. گاهی این شکستگی تنها متوجه همان ماده ایست که دندان با آن پر شده. برای مثال حجم زیادی ( یا تمام ) ماده پر شده از دندان جدا میشود. اما در مواقعی هم قسمتی از بافت اصلی دندان نیز میشکند و به همراه پر شدگی از دندان جدا میشود. صرف نظر از دردناک بودن چنین حادثه ای، تمام آنچه که برای ترمیم دندان هزینه شده بر باد میرود.

برای جلوگیری از این قبیل اتفاقات دندانپزشک از یک تکه فلز کوچک و باریک که به آن پین گفته میشود و تقریبا هم اندازه با مغزی خودکار است استفاده میکند. این تکه قلز به حفظ هم بستگی پر شدگی با بافت دندان کمک میکند. این پینها در داخل عاج دندان قرار میگیرند و پایین تر از آن کاشته نمیشوند.

چه زمانی از پین دندان‌پزشکی استفاده می‌کنیم؟

در موارد زیر می‌توان از پین دندان‌پزشکی برای درمان بیمار کمک گرفت:

• اصلاح تراز دندان
• پوسیدگی دندان و از بین رفتن تاج آن
• شکستگی تاج دندان و سالم ماندن ریشه آن
• وقتی هنگام آماده‌سازی دندان برای روکش ابعاد آن کوچکتر از 3 میلی‌متر باشد

چه زمانی نمی‌توان از پین دندان‌پزشکی برای بیمار استفاده کرد؟

در موارد زیر نمی‌توان از انواع پین برای درمان بیمار استفاده کرد:

• وجود بیماری پریودنتال و لق بودن دندان
• در کودکان که رشد ریشه کامل نیست
• شکستن بخشی از دندان زیر لثه
• ریشه دندان خیلی کوتاه باشد
• ریشه دندان به شکل منحنی باشد
• در افراد سال‌خورده که کانال ریشه باریک است
• در مواردی که در اطراف اپکس روند غیرطبیعی وجود دارد

طبقه بندی پین‌های دندانپزشکی چگونه است؟

پین‌های مستقیم یا غیرموازی عمدتاً پس از قرار داده شدن در داخل عاج دندان بلافاصله توسط مواد ترمیمی پوشانده می‌شوند. این پین‌های مستقیم در سه دسته عمده جای می‌گیرند که عبارتند از:

• پین‌های سمان شونده: این پین‌ها چیزی در حدود ۰۰۱/۰ الی ۰۰۲/۰ اینچ کوچکتر از کانال پین خود بوده و این تفاوت قطر فضای کافی برای پر شدن توسط ماده سمان را فراهم می‌آورد.پین‌های سمان شده کمترین میزان ریتنشن را دارا بوده؛ اما عملاً هیچگونه تنشی را در حین یا پس از جایگذاری به بافت دنتین اطراف وارد نمی‌کنند.
• پین‌های متصل شونده توسط اصطکاک: این پین‌ها ۰۰۱/۰ اینچ بزرگتر از کانال پین خود بوده و بنابراین در این موارد از خاصیت الاستیک دنتین برای اتصالات محکم پین‌ در محل خود استفاده می‌گردد.این پین‌ها از میزان ریتنشن بیشتری در مقایسه با پین‌های سمان شونده برخوردار بوده و در عوض تنش بالاتری را به دنتین اعمال می‌کنند که این امر ممکن است موجب بروز خطوط ظریف ترک خوردگی بر روی دندان گردد.  
• پین‌های پیچ شونده (threaded): این پین‌ها چیزی بین ۰۰۱۵/۰ تا ۰۰۲/۰ اینچ بزرگ‌تر از کانال پین بوده و همانند پین‌های متصل شونده توسط اصطکاک از خاصیت الاستیسیته دنتین برای اتصالات خود استفاده می‌کنند.

بیشترین میزان ریتنشن با این پین‌ها گزارش شده است؛ با این حال پین‌های پیچ شونده اغلب تنش بسیار زیادی را به دنتین وارد می‌کنند و در بسیاری از مواقع موجب بروز ترک خوردگی در آن می‌گردند.در نقطه مقابل پین‌های مستقیم، پین‌های موازی یا غیرمستقیم را داریم که به عنوان جزئی مهم از ترمیم‌های با استفاده از کست به حساب می‌آیند. این پین‌ها به صورت موازی با یکدیگر و نیز موازی با مسیر پرکردگی با مواد ترمیمی کارگذازی می‌شوند. (ایمپلنت لیزری)

نحوه پین گذاشتن دندان چگونه است؟

در دندان‌هایی که تحت درمان ریشه هستند و یا هنگام پرکردن کانال ریشه می‌توان از انواع پین دندان‌پزشکی استفاده کرد. برای انتخاب نوع درمان و ترمیم باید اطلاعات دقیقی از دندان مدنظر داشته باشید، به این ترتیب گرفتن عکس از دندان می‌تواند اطلاعات دقیقی از شرایط آن به شما بدهد.همچنین سوابق بیمار نظیر سابقه پرکردن ریشه، طول و ابعاد کانال ریشه، شکل کانال ریشه و اینکه منحنی است یا خیر و همچنین وجود یا عدم وجود ضایعه‌ای از اپکس در ریشه می‌تواند به درمان بهتر با پین دندان‌پزشکی کمک کند.

در صورتی که سوابق بیمار را بررسی کردید و متوجه شدید به این درمان نیاز دارد، ابتدا درمان کانال ریشه را انجام داده و سپس پرکردن دندان مطابق با طول کانال ریشه انجام می‌شود. همچنین در صورتی که ضایعه ریشه اپکس وجود دارد، باید درمان شود. پس از پرشدن ریشه دندان می‌توان 24 ساعت بعد پین دندان را وارد کرد.

تفاوت درمان ایمپلنت و ترمیم به کمک پین چیست؟

خب حال میخواهیم تفاوت بین پین دندان و ایمپلنت را بررسی کنیم. ایمپلنت از چند قسمت تشکیل شده است که اولین قسمت آن باید در استخوان فک قرار بگیرد. جنس پین ایمپلنت یا همان ریشه مصنوعی از (تیتانیوم) می باشد. برای ساخت پایه ایمپلنت فلزات مختلفی ازمایش شده اند. تیتانیوم تنها فلزی می باشد که بدن انسان نسبت به آن واکنش نمیدهد. پایه ایمپلنت باید به استخوان فک متصل شود. به همین دلیل بعد از قرار دادن آن در فک باید مدت زمانی مشخص صبر کرد که بسته به نوع دندان و شرایط دیگر ممکن است ۳ تا ۵ ماه طول بکشد.

بعد از اتصال پایه ایمپلنت به استخوان فک مراحل دیگر آغاز می شود. این مراحل نیز بسته به شرایط بیمار می تواند چند ماه به طول بی انجامند. و در آخر نیز یک روکش روی ایمپلنت قرار می گیرد. ارزان ترین نوع ایمپلنت جنس چینی است که استفاده از آن توصیه نمی شود. زیرا این قبیل جنس ها دوام کمتری نسبت به جنس های سوئیسی و آلمانی دارند. از آنجایی که جایگزینی دندان با استفاده از روش ایمپلنت مراحل و هزینه های زیادی را در بر دارد پس بهتر است قوی ترین و با دوام ترین جنس و نوع از آن را در دهان استفاده کنید.

مزایای استفاده از پیم دندان چیست؟

اگر بخواهیم مزایای استفاده از پین‌های دندانپزشکی را در این حرفه برشماریم، بایستی به موارد زیر اشاره کنیم:

• پین‌ها امکان ریتنشن بالای مواد ترمیمی را در غیاب آماده سازی وسیع ساختار دندان میسر می‌سازند.
• این ابزارها همچنین تا حدی موجب افزایش فرم مقاومت آماده سازی دندان می‌گردند.
• در مقایسه با ترمیم‌های انجام گرفته با کست که نیاز به چندین جلسه درمانی دارند، هزینه و زمان کمتری برای کارگذاری پین صرف می‌شود.

مضرات پین دندان چیست؟

علی رغم نقاط قوت متعددی که برای پین‌های دندانپزشکی برشمردیم، استفاده از این ابزارها خطراتی را نیز به دنبال خواهد داشت. گاهی اوقات ممکن است عمق دریل کردن برای کارگذاری پین بسیار زیاد بوده و درنتیجه استفاده از پین موجب تحریک اعصاب دندان و ایجاد درد گردد. در مواردی حتی کار به عصب کشی نیز در خصوص این بیماران می‌کشد.

به علاوه، پین‌ها به طور کلی موجب تضعیف ساختار باقی مانده دندان و درنتیجه ایجاد شکستگی‌های میکروسکوپی در آن می‌گردند. از همین رو برخی از دندانپزشکان نسبت به استفاده از پین‌ها در حرفه خود تردید نشان می‌دهند.با این حال بدون این ابزارها نیز ترمیم‌های صورت گرفته برای پوسیدگی‌های وسیع در برابر فشارهای معمول تاب نیاورده و به راحتی دچار شکستگی می‌گردند. (آمپول دندانپزشکی) 

به طور کلی نقاط ضعف پین‌های دندانپزشکی را می‌توان اینگونه برشمرد:

• پین‌ها قادر به افزایش استحکام ماده ترمیمی نیستند.
• استفاده از پین تنش وارده بر عاج را افزایش داده و ممکن است موجب بروز شکاف یا خطوط ترک خوردگی در داخل آن گردد. این خطوط به عنوان کانونی برای گسترش شکستگی، نشت میکروسکوپی مواد، آسیب پالپ دندان و دیگر آسیب‌ها عمل می‌کنند.
• به کارگیری پین‌های دندانپزشکی با افزایش خطر پرفوراسیون پالپ و یا سطوح خارجی دندان همراه است.

نکات مهم هنگام ترمیم دندان‌ها با پین

گذاشتن پین در دو حالت ممکن است باعث درد دندان شود.

• پین داخل عاج در دندانی که عصب دارد (دندان وایتال) ممکن است نزدیک عصب دندان گذاشته شده باشد و تحریک آن باعث درد گرفتن دندان شود.راه حل آن درمان ریشه (عصب کشی ) دندان است.
• پین داخل کانال دندان باعث ترک خوردن و شکستن ریشه شده باشد.در این حالت متاسفانه باید دندان کشیده شود.

تشخیص این موارد نیاز به معاینه ی دقیق و عکس رادیوگرافی دارد.

تعیین قیمت پین‌های چگونه صورت می‌گیرد؟

در اصل انواع پین از وسایل ترمیم دندان هستند که نوع استفاده هر یک از این دو محصول متفاوت از یکدیگر می باشد. به این صورت که برای باز سازی تاج دندانی که پوسیدگی آن به عصب نرسیده و نیازی به عصب کشی در آن نیست از پین داخل عاج دندان استفاده می شود.

همچنین برای دندان هایی که عصب کشی شده اند از پین داخل کانال دندان استفاده شده و با سمان دندانپزشکی آن را چسبانده و محکم می کنند. پین های داخل عاج دندان دارای ۳ میلی متر طول و فطر ۰٫۴ میلی متر هستند که نیازی به استفاده از سمان در محکم کردن آنها نیست. پین عاج دندان برای دندان های جلویی قابل استفاده نمی باشد. اما پین داخل کانال از نظر سایز و قطر پین متفاوت بوده و متناسب با قطر و طول کانال دندان آسیب دیده انتخاب می شود. (عوارض ارتودنسی)

قیمت پین داخل کانال با توجه به برخی معیار ها در بازار تعیین شده اند، مانند:

• برند محصول
• نوع پین
• بازاری که در آن به فروش میرسد.

در دندانپزشکی پین دندان حکم ستون برای دندان های آسیب دیده را دارد و به همین جهت باید از مقاومت مکانیکی خوبی برخوردار باشد. پین ها معمولا به صورت بسته بندی شده در بازار عرضه می شوند. مشخصات بسته های پین به این شکل است که:

• در هر بسته ۲۵ عدد پین قرار دارد.
• پین ها دارای اندازه های مختلفی هستند.

از آنجایی که نوع پین در دندانپزشکی تفاوت هایی دارند، بسته بندی های آنها نیز متفاوت از یکدیگر خواهد بود

سخن پایانی

شما در این مقاله با پین دندان آشنا شدید. همچنین از تفاوت پین و پست دندان آگاه شدید. اگر سوال یا نظری دارید آن را در کامنت مطرح کنید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.

سوالات متداول