ایمپلنت دندان روش مناسبی برای جایگزینی دندان از دست رفته است. در چند سال اخیر تکنیک های مورد استفاده برای درمان ایمپلنت دندان پیشرفت قابل توجهی کرده‌اند. تکنولوژی کاشت ایمپلنت نیاز به استخوان فک مستحکم با تراکم کافی دارد. به همین علت در شرایطی که استخوان فرد تحلیل رفته یا تراکم کافی نداشته باشد؛ از پیوند استخوان کمک می‌گیرند.
الایل دیگری مانند کم بودن ارتفاع برای کاشت پایه ایمپلنت و… می‌تواند باعث عمل پیوند شود. معمولا از پودر استخوان برای پیوند دادن استخوان فک استفاده می‌شود. آمارها نشان می‌دهد بیشتر افرادی که کاشت ایمپلنت انجام داده‌اند نیاز به پیوند استخوان داشتند.
فهرست مطالب
- زمان لازم برای انجام عمل پیوند
- چه زمانی عمل پیوند استخوانی ضروری است؟
- روش‌های انجام پیوند
- معرفی انواع پیوند
- مزایا و معایب پیوند استخوان
- سخن پایانی
چه زمانی لازم است که پیوند استخوان انجام دهیم؟
- مواقعی که خیلی وقت هست که دندان کشیده شده است.
- وجود بیماری لثه
- اگر به علتی به ناحیه مورد نظر برای ایمپلنت شما ضربه وارد شده است. (ورزشهای رزمی)
- وجود نقایص تکاملی در منطقه ایمپلنت دندان
چرا از دست دادن دندان باعث از دست دادن استخوان دندان می‌شود؟
آنچه استخوان دندان ما را حفظ می‌کند حضور خود دندان هست. با از دست دادن دندان، به مرور زمان استخوان‌های آن ناحیه در جهات افقی (ضخامت استخوان فک) و عمودی (ارتفاع استخوان فک)شروع به کاهش می‌کند.
چرا برای ایمپلنت به پیوند استخوان نیاز است؟
تحلیل رفتن استخوان سبب می شود که نگهداری و پشتیبانی دندان جدید عملا غیر ممکن شود. جایگزین کردن دندان از دست رفته نیاز به تراکم مناسب استخوان برای نگهداری دندان جایگزین را دارد. در ایمپلنت دندان، پایه ایمپلنت توسط بافت استخوانی اطراف نگهداشته شده و در آن ادغام می شود. این یک مرحله بسیار مهم در ایمپلنت دندان می باشد. با قرارگرفتن ایمپلنت در لثه، تحریک لازم برای بازسازی استخوان مجددا فراهم می شود.
در شرایطی که بیمار تراکم استخوانی مناسب برای قرار دادن ایمپلنت را نداشته باشد، برای رفع کمبود، با تشخیص متخصص ایمپلنت پیوند استخوان فک، پیش از ایمپلنت دندان و یا بسته به شرایط در حین جراحی ایمپلنت انجام می‌شود.
روش های انجام پیوند استخوان
از دو روش پیوند برای ایمپلنت می‌توان استفاده کرد. لیفت سینوس و ریج افزایی
لیفت سینوس
سینوس یک حفره در فک بالاست که به مجرای تنفسی بینی متصل است. جراحی لیفت سینوس برای رفع مشکل تحلیل رفتن استخوان عمودی دندان‌های آسیای فک بالایی صورت می گیرد. با انجام این جراحی در قسمت فک بالا استخوان اضافه می شود. این عمل تقویت سینوس نیز نامیده می‌شود. از دست دادن و یا پوسیدگی دندان‌های آسیا و یا عفونت در استخوان فک، سبب تحلیل رفتن استخوان می‌شود. فقدان استخوان برای کاشت دندان مشکل ایجاد می‌کند. بنابراین پیوند استخوان به این ناحیه لازم است تا بتوان درمان ایمپلنت را انجام داد.
افزایش ریج
در روش افزایش ریج، به ارتفاع استخوان فک و یا به پهنای استخوان فک افزوده می‌شود. از بین رفتن استخوان فک سبب می‌شود که ارتفاع و عرض استخوان توان کافی برای نگهداری از “ایمپلنت دندان” را نداشته باشد. متخصص ایمپلنت دراینصورت از افزایش ریج برای افزایش تراکم استخوانی فرد استفاده می کند.
انواع پیوند استخوان در ایمپلنت بر اساس نوع استخوان
دو شاخصه‌ی اصلی برای تشخیص نوع عمل پیوند وجود دارد:
- نوع آسیب دیدگی
- محل کاشت دندان
بنابر نوع آسیب دیدگی یا محل قرار گیری کاشت دندان، عمل پیوند به دسته‌های زیر تقسیم می‌شود:
پیوند اتوگرافت
این پیوند حالتی را در نظر می‌گیرد که از بدن خود بیمار استخوان مورد نیاز عمل پیوند را بگیرند. پیوند استخوانی اتوگرافت یا اتوژن بیشتر مواقع اولین انتخاب متخصصان دندانپزشک است. به این دلیل که پیوند‌های گرفته شده از بدن بیمار بهترین نتیجه را از بین دیگر گزینه‌ها در پی دارد.
| مزیت | ضعف |
| تسریع روند درمانی به دلیل وجود سلول‌های زنده | جراحی بیمار برای استخراج مغز استخوان |
پیوند آلوگرافت
در این نوع عمل استخوان مورد نیاز برای بیمار از بدن فرد دیگری تامین می‌شود. در بیشتر مواقع از بانک پیوند استخوان تامین می‌شود. این نوع عمل برای افرادی در نظر گرفته می‌شود که تمایلی به گرفتن پیوند استخوان از بدن خود ندارند یا به حجم زیادی از استخوان برای پیوند نیاز دارند.
| مزیت | ضعف |
| عدم نیاز به جراحی بیمار برای گرفتن مغز استخوان | زمان بیشتری برای بهبود نیاز است |
پیوند زنو گرافت
این نوع پیوند با استفاده از استخوان دیگر موجودات زنده مثل گاو صورت می‌گیرد.شباهت بافت‌های استخوانی تمامی موجودات باعث شده امکان استفاده از پیوند‌های استخوانی آنها برای انسان وجود داشته باشد.
این نوع پیوند‌های استخوانی مانند که از ترکیبات غیر استریل شده از مواد آلی استخوان دیگر موجودات بوده مانند یک تکیه گاه روی استخوان اصلی زده شده و پس از بازسازی استخوان طبیعی، این ترکیبات تخریب می‌شوند.
پیوند آلو پلاست
در این نوع پیوند استخوان در ایمپلنت دندان برای تشکیل بافت استخوانی از مواد سنتزی استفاده می‌شود. این مواد منجر بدن را نسبت به تشکیل استخوان طبیعی در محل ایمپلنت دندان تحریک می‌کند. اگر چه کارآمدی روش آلو پلاست نسبت به آلوژن (پیوند استخوانی اتوگرافت) کمتر است، اما امکان ایجاد عفونت‌های مختلف در محل کاشت ایمپلنت در این عمل کمتر می‌باشد.
مزایا و معایب پیوند استخوان دندان
| مزایا | معایب |
| پایدار سازی ساختمان فک | ایجاد تورم و درد در ناحیه پیوند |
| حفظ سلامت و بافت استخوان‌ها | امکان خونریزی در محل عمل |
| جلوگیری از تحلیل بیشتر استخوان | امکان عفونت پس از عمل پیوند |
| پیشگیری از بیماری‌های عفونی لثه | – |
اکثر این مشکلات را می‌توان با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و مسکن‌ها برطرف نمود.
عوارض پیوند استخوان دندان
این روش درمانی همانطور که مزایا و معایبی با خود به همراه دارد، عوارضی نیز می تواند داشته باشد. بیشتر بیمارانی که اقدام به بازسازی استخوان می نمایند، بعد از عمل دچار عوارضی می شوند.
- حساسیت بیش از حد به گرما و سرما
- ایجاد احساس درد در محل پیوند
- امکان خونریزی در ناحیه فک
از این رو باید پس از جراحی و مراقبت های خاصی را در نظر داشته باشید. تا از پیوند استخوان هایی که در دندان شما صورت گرفته است، محافظت کنید.
مراقبت‌های لازم بعد از پیوند برای ایمپلنت دندان‌ها
بعد از این که عمل پیوند به اتمام رسید، برای جلوگیری از عفونت به فرد آنتی بیوتیک داده می‌شود. در برخی موارد مسکن نیز برای فرد تجویز می شود. بیشتر افراد معمولا هیچ دردی احساس نمی‌کنند. تا زمانی که مرتبا آنتیک بیوتیک خود را مصرف می‌کنند، هیچ مشکل خاصی ندارند.
دندانپزشک تا زمان جوش خوردن استخوان پیوند داده شده به استخوان‌های قبلی، صبر می کند. با توجه به روند ترمیم در هر فرد نمی‌توان زمان دقیقی برای سرعت جوش خوردن استخوان تعیین کرد. در برخی افراد چند ماه و در دیگری حتی تا یک سال، جوش خوردن استخوان ها به طول بیانجامد. در این مدت باید مرتبا توسط دندانپزشک ارزیابی‌هایی انجام شود. بنابر نوع عمل و محل قرار گیری استخوان، دندانپزشک دستورات متفاوتی برای محافظت از پیوند دارد.
سخن پایانی
پیوند استخوان دندان برای جلوگیری از مشکلات بیشتر انجام می‌شود. مشکلاتی مانند: جلوگیر از دست دادن دندان‌های بیشتر، پیشگیری از بیماری لثه و پشتیبانی از ایمپلنت دندان.
این روش معمولا بی‌خطر بوده و بیمار آن را به خوبی تحمل می‌کند. اگرچه ممکن است عوارض جانبی و مشکلات ناشی از آن وجود دارد. پیروی از راهنمایی‌های پزشک در دوران نقاهت، احتمال بروز مشکلات بعد از عمل را به حداقل می‌رساند. همچنین باعث حفظ سلامت دندان در سال‌های آینده را بهبود می‌بخشد.
سوالات متداول
در برخی از افراد ممکن است باعث حساسیت شود. همچنین ممکن محل پیوند دچار خونریزی شود. اما با مصرف آنتی بیوتیک‌ها این عوارض قابل رفع است.
با توجه به تشخیص دندانپزشک معالج باید عمل پیوند انجام شود. بر اساس نوع درمان و محل قرار گیری پایه ایمپلنت دندانپزشک تصمیم خواهد گرفت. معمولا اکثر افراد به این عمل نیاز دارد. چراکه به نوعی از ایجاد مشکلات دیگر در آینده جلوگیری می‌کند.
